Dwars door Europa ligt een brede strook vruchtbare grond, die löss wordt genoemd. De eerste Europese boeren legden daar hun akkers aan. Boeren die nieuwe landbouwgrond zochten, trokken via het lössgebied naar het westen. Omstreeks 5300 voor Christus bereikten groepjes boeren het zuidelijkste puntje van Limburg. Bij Elsloo, Stein, Sittard en Geleen zijn hun nederzettingen opgegraven. Het waren echte dorpen waar tientallen mensen in stevige boerderijen bij elkaar woonden. Deze boeren versierden hun aardewerk met bandvormige patronen. Archeologen spreken daarom van de Bandkeramiekcultuur.
Maquette van een dorp van de eerste boeren in Nederland. Zulke dorpjes lagen op verschillende plaatsen in Zuid-Limburg tussen 5300 en 4900 voor Christus. Er woonden tientallen mensen in een paar grote boerderijen van hout, leem en riet. (Foto: Rijksmuseum van Oudheden)
