In de IJzertijd ontwikkelden de boeren op de zandgronden een nieuw akkerbouwsysteem. Ze legden vierkante velden aan van ongeveer 40 x 40 meter, met een walletje eromheen. Dat voorkwam verstuiving van de grond. De akkers werden afwisselend bebouwd met verschillende gewassen, en een deel lag braak. Daar lieten de boeren vee weiden of bouwden ze nieuwe boerderijen. In de loop van de tijd ontstonden hele akkercomplexen van tientallen hectaren, waar de nederzetting middenin lag. Archeologen noemen deze akkers celtic fields omdat ze vroeger (ten onrechte) dachten dat de Kelten dit akkerbouwsysteem hadden bedacht.
boven
Op deze luchtfoto steken de vierkante celtic fields op het Noordse Veld bij Zeijen in Drenthe goed af tegen de sneeuw. (Foto: Paul Paris)
onder
Hoewel vanaf de grond niets meer van de walletjes van het celtic field bij Hijken in Drenthe is te zien, zijn ze als verkleuringen op de luchtfoto nog zichtbaar. (Foto: Paul Paris)
